Category Archives: மொழி

வாசகப் பரப்பில் பெருவெற்றி பெற்ற ஒரு நாவல், திரைப்படமாக்கப்படுவது ஒன்றும் தமிழுக்குப் புதிதல்ல. ஏற்கனவே இதற்கு ஒரு முன்னோடி உண்டு. தில்லானா மோகனாம்பாள்தான் அந்த முன்னோடி. அந்த நாவலும் 50களில் விகடனில் தொடர் கதையாக வந்தது. தமிழ்நாட்டில் மட்டுமல்ல ஆந்திராவில் கூட அதற்கு பெரிய ரசிகர் கூட்டம் இருந்தது. ஆந்திராவில் தமிழ் தொடர் கதை எப்படி … Continue reading →

இலங்கை மன்னன் ராவணனின் தம்பியான கும்பகர்ணன் தவமிருந்து பிரம்மாவிடம் வரம் கேட்கப் போகையில் ‘நித்யத்துவம்’(மரணமற்ற நிரந்தர வாழ்வு) வேண்டும் என்று கேட்க எண்ணி வாய் தவறி ‘நித்ரத்துவம்’(எப்போதும் தூங்கும் நிலை) கேட்டுவிட, அவரது வாழ்வே மாறிப் போன கதையை ராமாயண காவியம் கூறுகிறது. எந்த மொழியாக இருப்பினும் உச்சரிப்பு சுத்தம் என்பது எவ்வளவு முக்கியம் என்பதை … Continue reading →

மீண்டும் அதே  வட இந்தியப் பெண். வேறொரு விவாதம். “தமிழர்கள்  அடுத்தவங்களோட நல்ல விஷயம்  எல்லாத்தையும் தங்களோடதுன்னு  சொந்தம் கொண்டாடுவாங்க.  அதுனாலயே பலருக்கு அவங்களைப்  பிடிக்கறதில்லை” “அப்படி எதுனா  ஒரு விஷயம் சொல்லேன்  பாப்போம்” “கர்நாடக  சங்கீதத்தையே எடுத்துக்குவோம், அது கன்னடர்களோடதில்லையா? உங்களோட கிளாசிக்கல் ம்யூசிக்னு அதை சொல்லிக்கறீங்க இல்லயா? அதுனாலதான் கன்னடர்களுக்கெல்லாம் உங்களைப் பிடிக்கறதில்லை” அம்மா தாயே, நீ சொல்வதில் இரண்டு இமாலயப்  பிழைகள் உள்ளது. ஒன்று  கன்னடர்களுக்கு தமிழர்களைப்  பிடிக்காததன் காரணம் … Continue reading →